kerst in andere oorden
Sommige mensen vieren kerst in andere oorden. Daar waar sneeuw ligt, de glühwein al reeds aangerukt is, en kerstliedjes 's avonds laat uit volle borst onder een grote kerstboom gezongen worden. (Of toch zo ongeveer)
Ook ik vier kerst in andere oorden, al is de sneeuw ver zoek, en ook de glühwein moet nog uitgevonden worden. Maar een kerstboom staat er. Hier iets verder op de gang. Zo eentje waar ik van hou, met rode ballen. Dat is pas kerstmis. Eronder liedjes zingen zal wat moeilijker worden, maar ik hou van de boom, en van kerstmis,...alleen niet van het oord waar ik vertroef.
Ze noemen het ook wel eens een ziekenhuis.
Datgene waardoor ik me al langer slecht voel, is uitgemondt in een infectie, en nog geen kleintje. Toen ik woensdag op controle kwam, zat er dus niet veel anders op dan te blijven. Niet dat ik zoveel tegenpruttelde want ik was doodmoe. Genoeg om zoveel van m'n lichaam te vragen, ... het was tijd voor rust.
M'n longfunctie blijkt de slechtste in lange tijd te zijn. Het onderwerp transplantatie werd nog maar eens bovengehaald, op een schoteltje geplaatst en voor m'n neus neergezet. En daar staat het nu, onder een glazen stolp. Ik kijk er af en toe eens naar... wetende dat het tijd is om de stolp eraf te halen. Maar ik denk niet dat ik nu al zonder die bescherming kan.
Maar nu is het eerst kerst, de slinger hangt rond m'n bed, de kerstballen aan het plafond. Vanavond hoop ik op mooie kerstprogramma's op tv, en kruip ik vroeg m'n bed in. Want, hoeveel ik ook van kerstmis hou, ... ik ben te moe.

Vrolijk kerstmis !!!
Ook ik vier kerst in andere oorden, al is de sneeuw ver zoek, en ook de glühwein moet nog uitgevonden worden. Maar een kerstboom staat er. Hier iets verder op de gang. Zo eentje waar ik van hou, met rode ballen. Dat is pas kerstmis. Eronder liedjes zingen zal wat moeilijker worden, maar ik hou van de boom, en van kerstmis,...alleen niet van het oord waar ik vertroef.
Ze noemen het ook wel eens een ziekenhuis.
Datgene waardoor ik me al langer slecht voel, is uitgemondt in een infectie, en nog geen kleintje. Toen ik woensdag op controle kwam, zat er dus niet veel anders op dan te blijven. Niet dat ik zoveel tegenpruttelde want ik was doodmoe. Genoeg om zoveel van m'n lichaam te vragen, ... het was tijd voor rust.
M'n longfunctie blijkt de slechtste in lange tijd te zijn. Het onderwerp transplantatie werd nog maar eens bovengehaald, op een schoteltje geplaatst en voor m'n neus neergezet. En daar staat het nu, onder een glazen stolp. Ik kijk er af en toe eens naar... wetende dat het tijd is om de stolp eraf te halen. Maar ik denk niet dat ik nu al zonder die bescherming kan.
Maar nu is het eerst kerst, de slinger hangt rond m'n bed, de kerstballen aan het plafond. Vanavond hoop ik op mooie kerstprogramma's op tv, en kruip ik vroeg m'n bed in. Want, hoeveel ik ook van kerstmis hou, ... ik ben te moe.

Vrolijk kerstmis !!!