een beetje sentiment

Vorige week vrijdag werd m'n blogje 1 jaar! Bijna niet te geloven.
Toen ik vorig jaar begon was alles nieuw. Op alle vlakken... alles in m'n leven: op kot, gaan studeren,... en alles aan m'n weblog: want hoe begin je aan zoiets?
Na de eerste berichtjes denk je al vlug aan stoppen... wie haalt het nu in z'n hoofd om open en bloot voor iedereen te schrijven wat ie meemaakt, wat ie denkt, wat ie voelt...
Wie leest dit allemaal. Je maakt jezelf zo kwetsbaar...
Maar toch ben ik blijven schrijven, omdat ondanks de kwetsbaarheid alles zo mooi is.
Net zoals ik andere weblogs en websites lees en er zoveel herkenning in vind, lezen andere de mijne. En via de reacties die ik kreeg, en de lieve mensen die ik zo leerde kennen, weet ik dat ook ik dit gevoel aan iemand kan geven. Niets zo mooi dan te weten dat je niet alleen staat...

Ik kreeg ook negatieve reacties.
Mensen waren het niet eens als ze lazen hoe ik ergens mee omging, wat ik dacht, of welke beslissingen ik nam. Dit is ieders goed recht, en alle meningen zijn welkom. Ik wil gewoon laten weten dat deze blog over mijn leven gaat, over hoe ik met alles omga, hoe ik dingen zie, beleef, voel. En die kunnen zo erg verschillen van anderen...

Ik ben iedereen die is blijven lezen, en vooral is blijven reageren heel dankbaar. Maar het meest van al de mensen die me dit jaar zijn blijven steunen. Het was alles behalve een makkelijk jaar, en ik heb meer dan een opdonder te verwerken gekregen,... maar toen waren jullie er steeds:
Bedankt! Ook voor de , soms korte, soms onzichtbare, mooie momenten, die zoveel voor mij betekenen.

Bij deze sluit ik m'n iets wat emotionele berichtje af met drie adviezen die iedereen kan gebruiken:

1.Wees brutaal. Laat nooit een kans voorbijgaanom je genialiteit te laten stralen en sprankelen. Neem risico's. Neem de uitdaging aan, en als er geen uitdaginng op je pad komt, zorg dan zelf voor uitdagingen.

2. Neem geen genoegen met de middelmaat. Houd altijd je doel voor ogen. Zorg dat elke beslissing die je neemt je dichter bij dat doel brengt.

3. Zorg dat je plezier hebt. Neem de tijd om pret te maken, want als je niet af en toe moet huilen van het lachen, is de kans groot dat je iets niet goed doet.

(uit: "wie is Julia?" van Alyssa Brugman)

superdagje

Ondertussen gaat het hier met ups en downs. Vorige week nog redelijk ziek geweest. Saturaties niet goed, koorts, hoesten,... the usuall. Maar koppig als ik ben, wou ik geen dokter bellen.
Deze week gelukkig al stukje beter (zie je wel, haha). Om mysterieuze reden voel ik me nu alleen nog in de voormiddag slecht.
Ben zelfs een heel stuk minder moe, en dat terwijl ik al een hele week vroeg wakker ben. (zou ik dan toch m'n leven aan het beter zijn?) Nu ja, dat vroeg wakker zijn ligt niet steeds in m'n handen. Zo slaap je slecht indien ze een verdieping lager besluiten een feestje te geven (met heel veel drank zo bleek, en alle gevolgen vandien). En als er de volgende morgen om 5u iemand aan de klink van je deur staat te wringen. Ziet iemand daar het nut van in?
Deze morgen om 7u kreeg ik dan berichtje van m'n kiné, tja, dan maar opgestaan. Maar het doet me blijkbaar goed :)

Gisteren is Kelly hier geweest. De lieve schat kwam helemaal uit Antwerpen. Ook Bram was hier, was even helemaal vergeten dat hij kwam, shame on me. Ach ja, hoe meer zielen hoe meer vreugd! :)
Het doel was ons bezatten, want dat is nu eenmaal wat studenten doen ;) (hier zit een langer verhaal achter hoor, maar dat houden we toch maar voor ons, haha) Maar dat doel hebben we niet bereikt. Maar wel reuze geamuseerd! Ook nog pizza gaan eten in pizzahut, en 's avonds ons Kellytje nog even naar station gebracht.
Heb me echt super geamuseerd, had dit echt even nodig!

Nu nog even kijken wanneer we naar Efteling en de dierentuin kunnen. En Amsterdam natuurlijk ook nog. Ja, nog heel veel plannen, ... maar niet teveel vooruit lopen. Al ondervonden dat dat alles behalve goedkomt, en ja, wat heb je nu aan teleursteling.
Maar gaan zullen we!
En, wie weet, misschien geraak ik dan ook wel nog eens tot in de les...

kerstmis valt vroeg dit jaar

Vanavond is het kerstmis. Tenminste ten huize Veerle...
Vanmorgen stond ik op met het allomgekende gevoel: ik-wil-dat-het-kerstmis-is!
Voor de onwetende onder ons: ik krijg dat gevoel zo af en toe wel eens. Meestal op de meest absurde momenten, zoals ook deze zomer weer, haha!
Ik vind het trouwens nog niet eens zo gek, tenslotte is het over twee maanden een een beetje toch zover, niet?
Maar vermits het nu nog niet zover is, zette ik het maar van me af. En ik ging winkelen... eindelijk, want ik moest dringend achter winterkleren voor ik helemaal bevries. (ja, ik ben koudbloedig) Na heel lang zoeken toch nog wat gevonden, al zal ik toch weer twintig laagjes overheen moeten aantrekken om beetje warm te blijven. :)
Nu, wat zag ik daar in blokker... kerstversiering! Kerstmannetjes, en kerstballen!
Normaal zou ik nu m'n preekje houden over hoe ze het durven nu al kerstversiering in de winkel te plaatsten, het moet immers nog sinterklaas zijn. Maar vandaag niet (of heb ik hem dan toch stiekem wel gedaan?), vandaag... is het kerstmis! Nee, geen zorgen maken, heb niets gekocht, zover ga ik niet.
Thuisgekomen de kachel aangestoken, en na het eten kerstmuziek opgezet. Het leven is mooi als het kerstmis is...

weer thuis

Sinds gisteren weer thuis. In voormiddag nog longfunctie moeten blazen, en die was weer beter. Ook m'n saturatie bleef tijdens weer stabiel. Ze zei zelf dat ik m'n record vorige keer inderdaad gebroken had. Ja, en dat wil ik ook niet meer meemaken. Alles was goed dus, en blijkbaar was er in laatste sputum zelfs niets van kiemen te vinden. Tja, heb ik nog eens meegemaakt, en duurde toen ook maar tot volgende, maar... wie weet :)

Vandaag nog thuis gebleven, had toch geen les. Doordat ik maar deeltijds volg heb ik enkel maandag, woensdag en vrijdag les.
Wel gemerkt dat ik van de drie vakken die ik volg er 2 zijn waar ik nieuwe boeken voor moet kopen,... en ze waren vorig jaar al vernieuwd. Weer 100 euro minder.

M'n zus is sinds kort helemaal weg van ebay. Nu wil ze er zelfs ons oud speelgoed op verkopen. Ben dus vandaag ook maar even kijkje gaan nemen. Heb een boek gevonden. Een waargebeurd verhaal. Ben ik sinds kort helemaal aan verslaafd. De meeste zijn van 'the house of books'. Al moet ik toegeven dat ik er nog heleboel heb liggen die dringend es moeten gelezen worden.
Wat dat speelgoed betreft dat m'n zus wil verkopen, daar is het laatste nog niet over gezegd. Vermits het meeste speelgoed van ons allebei is (dat heb je met een tweeling, haha), hebben we er dus allebei 'zeggenschap' over. En ik wil het het liefs wegschenken aan goed doel, zij wil het verkopen. Ach ja, wordt vast fifty-fifty :)
Indien iemand goed doel kent die het kan gebruiken, laat me maar weten hè.

Oh, ik wordt geroepen, etenstijd :) Tot de volgende dan maar!

life up here

Laatste keer dat ik schreef, zei ik nog dat ik naar dokter zou bellen. Die maandag dan ook wakker geworden, en het ging echt niet goed. Kon helemaal niet goed meer ademen. M'n zinnen zelfs niet eens in één keer uitspreken. Heb m'n moeder maar voor mij naar ziekenhuis laten bellen. Mochten in namiddag even gaan.
Tegen dan voelde ik me gelukkig al wat beter, kon al beter ademen, want moest direct longfunctie blazen.
Tot nu toe was dat me steeds gelukt zonder zuurstof tussen de verschillende oefeningen. Al daalde ik af en toe wel. Maar deze keer daalde ik net iets te veel. Dus maar even bijkomen met zuurstof tussendoor. Recupereer gelukkig steeds snel.
Bij laatste oefening (tegen de klep) daalde ik naar 75. Was me dat even verschieten. Met zuurstof was dat wel weer vlug in orde, maar toch... nog nooit zo erg gedaald. :s
Vroeg ze dus al aan me of ik m'n pyjama meehad, haha, ja, we wisten het toen wel hè.
Dan nog bij dokter binnen, even vertellen wat allemaal mis was. ja, usuall stuff. Kamertje regelen...
En hier ben ik dan maar weer... Om 13u zou ik in m'n eerste les hebben moeten zitten, nu zat ik in auto op weg naar ziekenhuis. Tja.

In m'n weekje dus maar uitgerust, antibiotica z'n werk laten doen, kiné gedaan. Begon me begin van deze week eindelijk beetje beter te voelen, maar nog niet super. Kwamen ze gisteren af dat ze in sputum zagen dat ze toch niet helemaal juiste antibiotica gaven, dat ze dus maar eentje gingen veranderen. En dan ook maar even langer blijven. Maar als alles nu goed loopt, ben ik hier maandag weg!!!
Heb ook sinds vandaag weer geen zuurstof meer overdag, dus alles loopt via plan ;) Alleen nog moe, maar wie weet aan wat dat ligt.

Voor de rest alles wel ok met me. Begint op sommige dagen echt wel door te dringen dat Sarah er niet meer is. En mis haar echt wel. Raar hoe vlug je aan iemand gehecht kan raken.
Ben niet naar begrafenis kunnen gaan, en heb daardoor gevoel dat net iets moeilijker wordt om afscheid te nemen. Maar ja, vind ik wel iets op zeker.
Is allemaal zo moeilijk,... wil helemaal geen afscheid nemen,... wil ook helemaal de waarheid niet zien.

Denk dat ik maar best eens stop, voor ik een internetdepressie veroorzaak :)
toedels, zwaai, zwaai, en dikke knuf voor m'n katje thuis! ;)