life's unfair

Weer een tijdje niet geschreven...
Heel druk gehad. Ondertussen is m'n studio geschilderd geraakt. 't Is geel geworden. Heb heel lang in de winkel staan twijfelen. Wist al dat ik geel wou, maar jee wat zijn er veel verschillende soorten in. En ik kon maar niet kiezen...
Blij dat dat roze weg is, ... maar nu vind ik het toch net iets tè geel. :) Ja, dat heb je dan met mij.
Komt allemaal wel goed eens alles erin staat.
Ging dus normaal dit weekend dan alles verhuizen, en dan was ik er klaar voor! (dacht ik)

Vorige week ook nog naar studietrajectbegeleider van unief geweest. (ja, zo noemen ze dat zo mooi) Besloten dat ik deeltijds ga doen. Dan doe ik 3 vakken in eerste semester, en drie in tweede; en volgend jaar de zes die ik nu niet gedaan heb. Als je je jaar deeltijds doet beslist unief welke vakken in eerste en welke vakken in tweede semester vallen.
Kon ook kiezen voor GIT, en dan mocht ik zelf vakken kiezen, of zelfs minder.
Maar vind drie vakken wel te doen. En het zijn er die ik wel zie zitten, dus toch maar voor deeltijds gekozen. (Volg je nog, haha)
Moet dan nog brief naar rector sturen, voor bijzonder statuut voor studenten aan te vragen. En daar moet uiteraard een medisch attest bij, haha, wat had je dan gedacht...
En dan nog inschrijven enz... ja, komt allemaal in orde...

Was het niet dat m'n lichaam het zo paar dagen geleden voor bekeken hield. Voelde me al tijdje iets minder, maar nu is het rampzalig.
De saturatie zakt (tot 83 verdomme) en de koorts die stijgt. (kwestie van in evenwicht te blijven)
Bah, en slaap dan nog vreselijk slecht. Morgen dus misschien toch maar even naar de dokter bellen...
Ja, diezelfde morgen als waarop ik normaal naar m'n eerste les zou gaan... What can I say!

Life is unfair, it's a statement. Eentje die ik niet vaak gebruik, maar dit weekend kwam het er spontaan uit. Zaterdagavond kreeg ik bericht dat Sarah vrijdagnacht gestorven is.
Ze is begin juli getransplanteerd, alles leek goed te gaan de eerste maand. En dan is het ergens fout gelopen. Wat ik dus al langer vreesde maar nooit wou denken... is nu gebeurt.
Ik voel me leeg, verloren... en ik kan nu geen woorden vinden.
Life is unfair... iemand die zo erg geloofde in haar transplantatie, die er vol goede moed tegenaankeek. Die vol dromen zat, klaar om ze waar te maken.
Iemand die zoveel liefde schonk...
Lieve meid, ik mis je... dit kan toch niet...

erasmus

Maandag dus naar Erasmus geweest. Al begin ik me af te vragen wat ik daar eigenlijk ben gaan doen, zoveel is er ook niet gezegd geweest. Even hoe het nu met me was (goed dus) , wat ik nu ga doen van studies enz... Hoewel ze er vorige keer volledig achter stond dat ik zou gaan studeren, keek ze nu maar verbaasd toen ze m'n plannen hoorde. Misschien omdat ik vorige keer absoluut niets wou weten van terug te gaan studeren, en nu doodleuk vol enthousiasme vertelde dat ik ging studeren, en weer op kot ging enz... haha !

Nog even gehad over medicatie die je krijgt na transplantatie, en wat bijwerkingen die allemaal hebben. De meeste wist ik wel al, maar als je het dan zo hoort, ... slik. Maar ja, dat zijn zorgen voor later (en ook een beetje voor nu)

En dan inderdaad besloten om inactief te blijven (ik ben nu tenslotte goed) , en te kijken wat dat in de winter geeft. Had de indruk dat ze dat niet helemaal vertrouwde, maar geef ik haar volledig gelijk in. M'n lichaam houdt niet van de winter.
Vroeg ze me of ik er al aan uit was of ik me dan inderdaad op de lijst ging zetten als het dan weer slecht ging. Ik hoorde m'n lippen al zeggen: ja, ik denk het wel; terwijl m'n gedachten nog schreewde: neeeeeeee!!!!!!!!!!!!
Heb er maar een draai aangegeven, dat ik er nog volop over aan het denken was, maar dat ik dacht van wel. (heel eerlijk, ik heb geen flauw idee)

Dan moest ik nog longfunctie blazen. Bleek zelfde te zijn als vorige keer. En 6 minutenwandeltest. Die was nu 555meter. Hoezo? En donderdag deed ik nog 575 meter. Hoe vals. :) Deze keer was het wel met heel de tijd saturatiemeter aan m'n vinger. Zag ik dat daar even dalen na 2 minuten naar 88. Hola, gelukkig steeg ie nadien weer mooi boven de 90. Goed zo, haha!

En dan weer naar huis. Naar m'n gevoel kon ik dit ook allemaal in m'n eigen ziekenhuis hebben gedaan, maar daarover heb ik al genoeg gezaagd tegen Kelly. Ocharme de schat. Is ze zo vriendelijk om met me mee te gaan, zaag ik haar de oren van het hoofd.
Bij deze: Kelly, thx om mee te gaan, zijt een schatje, en m'n sunshine!

Dus voorlopig hoef ik ook niet terug naar erasmus. Vermits dokter om de twee weken naar VUB komt, zie ik haar daar wel.

Gisterenavond nog met m'n zus en met Eva naar cinema geweest. De fortisfilmdays. Lekker goedkoop, 3 euro per film. Hebben The Sentinel gezien. Best wel goede film, niet 'wauw' , maar wel goed. Niet zo een waarvan je het einde al direct weet.
Nog even wat gaan drinken en dan naar huisje. Best moe, dus bedje in.

Oh ja, maandagavond ook nog contract gaan tekenen van m'n studio. Ik mag vrijdag achter m'n sleutel, en dan is ie definitief van mij, voor een jaartje! Woehoew!

Amnesty International

Schrijf het alvast in je agenda:

* donderdag 28 /09/2006: Die zit! 2e editie
=> comedymarathon ten voordele van Amnesty International
Capitole in Gent om 20.30u

tickets via www.sherpa.be of aan kassa capitole

* zondag 17/09/2006 : actie over heel de wereld voor burgers in Darfoer.
Amnesty zal demonstreren aan ambassades van Soedan en China in Brussel.
=> je wordt verwacht om 15u aan de ambassade van Soedan in Brussel,
Rooseveltlaan 124

OPGELET: 17/09 is een autoloze zondag in Brussel, kom dus met het openbaar vervoer!


Acties:

* stuur een vredesmissie naar Darfoer: onderteken de online petitie en help om 23.000 petities te verzamelen voor 23.000 vredeshandhavers.

= > Klik: http://amnesty.textdriven.com/home/index.php?lang=ing

* maak een einde aan geweld tegen meisjes en vrouwen in Darfoer:

=> verstuur de voorbeeldbrief op www.aivl.be
=> of laat je stem horen via een elektronische postkaart op: http://noise.amnesty.org/site/c.adKIIVNsEkG/b.1626161/
k.3BA1/Justice_for_the_women_of_Sudan/apps/ka/ct/contactcustom.asp


Voor meer info: www.aivl.be

een gelukkig mens is er twee waard

Vandaag mocht ik naar een studio gaan kijken in Gent. Spannend spannend, want ze ligt maar 10 minuutjes stappen van de unief..
En ze is super!!! Wel wat roze, maar gelukkig mogen we de muren schilderen! (Beter dan m'n muren in de studio die ik nu heb, donkergrijs en donkergroen, en bijna geen licht, je wordt er haast depressief!) En zoveel licht in deze studio. :)
Een klein detail, ze ligt wel op de derde verdieping, al die trappen. Dus we gingen er eens over denken en terugbellen... Ik denk dat we nog geen 500 meter ver waren toen ik al besloten had dat ik deze toch echt wel wou. Dicht tegen de unief, tegen de kiné en tegen de delhaize, wat wil ik nog meer. Die trappen die ik wel in stukjes! ;)
Ik mag maandagavond het contract gaan tekenen. En ik huur hem vanaf de 15e. Dan heb ik nog 10 daagjes om te verven, te verhuizen, en alles in te richten. Want de 25ste beginnen de lessen weer. Druk druk, maar ik kijk ernaar uit.
Ik moet zeggen, ik ben weer met m'n gat in de boter gevallen ;)

20 september naar de studietrajectbegeleider voor te bespreken wat kan voor volgend jaar. Zou iets à la creditcontract worden, maar nog niet helemaal begrepen. Waar je dus met studiepunten werkt. Leg het wel uit als ik geweest ben, en het hopelijk begrepen heb ;)
En dan nog vlug inschrijven. Wordt weer typisch last-minute-ik!

Vrijdag het prevent dus ook definitief verlaten. Definitief tot we de volgende keer gaan... wanneer dat ook mag zijn.
Een beetje met een dubbel gevoel, maar toch blij dat ik er weg ben. Is er allemaal beetje hectisch aan het worden met de verhuis vanwege afbraak oude gebouw. 'k Ga dat gebouwtje toch missen hoor. Het heeft wel iets zo een oud gebouw vind ik. lekker gezellig. Maar ja, het heeft zo zijn mankementen, dus het wordt echt wel tijd.
En het uitzicht, ga ik misschien nog meeste missen. Hoelang heb ik niet doorgebracht om m'n vensterbankje vanwaar ik alles goed kon zien. Zalig!

M'n longfunctie aan het einde van m'n verblijf was ongeveer hetzelfde al op het einde van m'n baxter (i.v.) twee weken geleden. Dat is dus in orde.
En m'n 6-minutenwandeltest was zelfs beter dan drie maanden geleden toen ik er binnen ging. Dat was alvast ook de bedoeling;) . Toen stapte ik 500 meter. Nu 575 :)
Vrijdag voor de eerste keer in twee jaar weer eens gaan zwemmen met kiné. Ik zag het helemaal niet zitten. Kon bijna geen hele lengte zwemmen zonder stoppen, en was kapot na een lengte. Dacht dat m'n hart er ging uit bonzen ;)
In drie kwartier zwom ik 6 lengtes. Ik ga voor het nieuw belgisch record, haha!
Nadien echt wel kapot, oorpijn, keelpijn, hoofdpijn, doodmoe en nu ook bijna m'n stem kwijt. maar weet je, ik had het er voor over.

Maandag dus naar het erasmusziekenhuis voor gesprek i.v.m transplantatie. eerst met dokter, dan nog met psychologe. Heb gelukkig lieve Kelly die met me meegaat als morele steun. Zag het anders helemaal niet zitten. Is ze niet lief :)
Ik laat nog weten hoe het was.

Voor de rest beetje plannen aan het maken. Hoop dus dat gezondheid stabiel blijft, en ik alles kan doen. Ik durf niet teveel te hopen, maar beetje bij beetje... ;)
Zo heb ik tickets besteld om naar Geert Hoste te gaan in november, en naar de comedymarathon ten voordele van amnesty international in september. Lachen is goed voor de gezondheid :)

Kijk morgen zeker nog eens naar m'n weblog, en hou papier en pen bij de hand. U kan de mensheid helpen! ;)

there we are again

Vorige keer al gemeld dat het minder ging. Na het weekend toch maar naar dokter geweest. Bloed bleek toch niet goed te zijn. Baxter maar gestart. Steeds hetzelfde liedje. Maar we zijn erdoor! Dit weekend dus eindelijk weer eens thuis, en dan starten we aan het laatste weekje aan zee.

Ondertussen besloten dat ik binnen paar weekjes ook maar weer aan m'n studies begin. Maar niet alles tegelijk. Bleek vorig jaar ook niet goed te komen. Misschien dan nu maar paar vakken, we zien wel, allemaal nog beetje uitzoeken wat mogelijk is.
Daarnet ook even gekeken of ik geen kot vond dichter bij unief. Moet ik niet steeds op en af. Scheelt ook wel wat, denk ik. Spijtig genoeg is er niet zoveel in de buurt te vinden (of ik stel misschien te grote eisen, haha). Heb nu twee dingen gevonden, mailtje gestuurd om te zien of ze nog vrij zijn. Nu wachten maar.

Het terug beginnen met m'n studies is beetje met dubbel gevoel. Langs de ene kant ben ik natuurlijk wel weer bezig (nuttig) en kan ik alle kleine beetjes gebruiken voor als ik voortstudeer. Maar langs de andere kant is er de grote twijfel...
Stel dat het ook deze keer "fout" loopt. Zelfs met minder te doen. De beslissing om één keer m'n studie "op te geven" was al zwaar genoeg. Ik zie het me niet nog eens zeggen.
Tja, ik dat opzicht zullen we maar positief denken zeker. Ik kan het maar proberen... :)

Qua gezondheid en al dan niet beslissen over transplantatie ben ik m'n eigen demonen in m'n hoofd nog aan het geselen ;)
Bedankt aan diegene die er mijn tijd voor geven, en me willen steunen ongeacht m'n beslissing. Blij dat er ook nog zo'n mensen zijn. :)

Geen wereldschokkend nieuws meer voor de rest ;) En ook de kleine haperingen in m'n hoofd zal ik jullie besparen. tot vlug!