zij die niets te melden hebben

Weinig nieuws te vertellen. Nog steeds in het ziekenhuis... woensdag misschien naar huis. 'k Heb dinsdag een longfunctie. Het zal tijd worden, want de dagen duren lang, en de verveling slaat toe...

Ondertussen eens aan het denken geweest met wat ik me hierna ga bezighouden. School wordt niets, misschien maar beter dat ik dat eens leer aanvaarden.
Ik ben eens gaan kijken bij de cursussen van bisvlaanderen wat je thuis kan doen. Hoewel talen me niet echt liggen heb ik toch een voorkeur voor spaans of italiaans. Al is het maar om me bezig te houden, er kan nog iets nuttig uit voortgroeien.
M'n eerste gedachte ging naar spaans... over heel de wereld gezien wordt er volgens mij meer spaans dan italiaans gesproken, dus misschien het nuttigst.
Maar langs de andere kant, ik hou van Italië, dus ik zie me eerder naar Italië trekken, dan naar Spanje. En dan kan het wel goed van pas komen.

Ik zie dit nog een ramp worden...maar ach, en wat dan nog...

Voor de rest ben ik verdacht vrolijk deze week. Behalve dinsdag,maar dat had dan alles te maken met Bram,... die daarna gelukkig net op tijd inzag dat ie me toch niet kon missen ;)
En dan, tja... zo iemand mag je niet laten gaan natuurlijk. Maar het heeft me enkele lange dagen bezorgd.

Ik heb net een mooie film gezien, maar ook wel triest. Autumn in New York. Ben nog een beetje in de stemming van de film, maar voor de rest ben ik gelukkig :)