de cava-story
Je ken het vast wel. De mensen die "hey-hoe-is-het?" vaak in één woord uitspreken terwijl ze je haastig voorbij lopen.
Heb me steeds afgevraagd wat daar de bedoeling van zou zijn. De mogelijkheid 'beleefdheid' dringt zich op.
Willen ze een antwoord? Lang geleden al besloten dat dat wel niet het geval zal zijn, vermits ze meestal vlugger weg zijn dan dat de zin uitgesproken is :) Hoewel sommige toch nog eens achterom kijken.
Maar eigenlijk is zowiezo de vraag "hoe is het?" als iets raars. De meeste mensen stellen de vraag minstens een paar keer per dag zonder er bij stil te staan. Maar hoeveel van die mensen zijn ook werkelijk geïnteresseerd in het antwoord?
Het is al een kunst op zich om uit te vissen wie en antwoord wil, en welk dan nog het juiste is...
Sommige gaan alleen voor "goed". Omdat ze meestal niet weten wat te antwoorden in de andere gevallen. Als je "niet zo goed" of zelfs "slecht" antwoord, staan ze met hun mond vol tanden. Soms doen ze of ze het antwoord zelfs niet gehoord hebben, of proberen ze je zelfs van het tegendeel te overtuigen. "Maar, dit gaat toch goed? En dat toch ook? Wel dan."
De mensen uit de laatste categorie kunnen OF heel irritant OF heel grappig zijn.
Vast te wijten aan je eigen humeur die dag ;)
Sommige zijn wel bereid een "niet zo goed" als antwoord te krijgen, maar raken na de "hoe komt het?" meestal in de war.
Ook met de hoeveelheid "niet zo goed" 's moet men zuinig omspringen. Men wordt al vlug als pessimistisch of zelfs depressief gezien. (Maar dat is dan weer een heel ander verhaal, dat ik jullie nu zal besparen)
Sinds enkele maanden heb ik ondervonden dat de woordjes "cava" het best wel goed doen. Daaruit kan men vaak zelf afleiden wat men wil horen. Voor anderen ligt het dan weer aan de toon. Het beste is die zo neutraal mogelijk te houden. (neem het aan van de expert, haha)
Die woordjes komen toch bovenaan mijn lijstje.
Je moet het zelf maar eens uitproberen...
En last but not least... zijn er natuurlijk nog steeds die mensen die bereid zijn naar elk antwoord te luisteren. Zelfs naar de verdere uitleg ervan. Ze zijn zeldzaam, maar ze bestaan nog!
Waarom ik deze tekst schrijf? Voor de mensen die "hoe is het" zomaar hebben mee opgenomen in hun begroeting. Dat ze er even bij stilstaan...
Er schuilt vaak veel achter het antwoord, als men er even de tijd voor neemt.
Denk er gerust even over na.
Heb me steeds afgevraagd wat daar de bedoeling van zou zijn. De mogelijkheid 'beleefdheid' dringt zich op.
Willen ze een antwoord? Lang geleden al besloten dat dat wel niet het geval zal zijn, vermits ze meestal vlugger weg zijn dan dat de zin uitgesproken is :) Hoewel sommige toch nog eens achterom kijken.
Maar eigenlijk is zowiezo de vraag "hoe is het?" als iets raars. De meeste mensen stellen de vraag minstens een paar keer per dag zonder er bij stil te staan. Maar hoeveel van die mensen zijn ook werkelijk geïnteresseerd in het antwoord?
Het is al een kunst op zich om uit te vissen wie en antwoord wil, en welk dan nog het juiste is...
Sommige gaan alleen voor "goed". Omdat ze meestal niet weten wat te antwoorden in de andere gevallen. Als je "niet zo goed" of zelfs "slecht" antwoord, staan ze met hun mond vol tanden. Soms doen ze of ze het antwoord zelfs niet gehoord hebben, of proberen ze je zelfs van het tegendeel te overtuigen. "Maar, dit gaat toch goed? En dat toch ook? Wel dan."
De mensen uit de laatste categorie kunnen OF heel irritant OF heel grappig zijn.
Vast te wijten aan je eigen humeur die dag ;)
Sommige zijn wel bereid een "niet zo goed" als antwoord te krijgen, maar raken na de "hoe komt het?" meestal in de war.
Ook met de hoeveelheid "niet zo goed" 's moet men zuinig omspringen. Men wordt al vlug als pessimistisch of zelfs depressief gezien. (Maar dat is dan weer een heel ander verhaal, dat ik jullie nu zal besparen)
Sinds enkele maanden heb ik ondervonden dat de woordjes "cava" het best wel goed doen. Daaruit kan men vaak zelf afleiden wat men wil horen. Voor anderen ligt het dan weer aan de toon. Het beste is die zo neutraal mogelijk te houden. (neem het aan van de expert, haha)
Die woordjes komen toch bovenaan mijn lijstje.
Je moet het zelf maar eens uitproberen...
En last but not least... zijn er natuurlijk nog steeds die mensen die bereid zijn naar elk antwoord te luisteren. Zelfs naar de verdere uitleg ervan. Ze zijn zeldzaam, maar ze bestaan nog!
Waarom ik deze tekst schrijf? Voor de mensen die "hoe is het" zomaar hebben mee opgenomen in hun begroeting. Dat ze er even bij stilstaan...
Er schuilt vaak veel achter het antwoord, als men er even de tijd voor neemt.
Denk er gerust even over na.
posted by freaky_veertje | 4:47 p.m.
4 Comments:
hey vee,
nja "hoe is het" zit ook in mijn dagelijkse begroeting, maar dan met het verschil dat ik wel een antwoord wil en liefst dan nog een eerlijk antwoord ;)
ik ga niet zeggen dat ik dat bij alle mensen wil, bij sommigen vraag ik het idd meer uit beleefdheid dan uit "het willen weten hoe het echt gaat" maar dat zijn dan weer de mensen die ik niet echt tot m'n vriendenkring bereken!
en ik weet wat het is als je te vaak "niet zo goed" antwoord... dus nu bij mensen die ik weet dat het hun eigenlijk niet kan schelen zeg ik "goed" ook al heb ik een rotdag en staat het wenen me nader dan het lachen!
maar ook die mensen zijn zeldzaam, want meestal praat ik niet zoveel tegen dat soort mensen omdat het hen toch niet kan schelen wat ik zeg!
Vaak hebben ze gewoon iets nodig en vragen ze het maar... om een conversatie te kunnen beginnen...
en soms betrap ik ook mezelf erop dat ik vraag hoe het gaat, om zo verder te kunnen bouwen naar een conversatie....
Nuja... weet dat het er bij mij echt wel om gaat hoe jij je voelt :)
dikke knuff
Kelly
hey veer,
in één woord: touché...
ik wist ook ff niet wat ik ervan moest denken, maar het is idd zo, zoals kelly ook zegt, dat het bij mij ook soms meer uit beleefdheid is dan uit echte intresse.
Mijn oplossing die ik veel toepas is gewoon "yoooow" of "hey" zeggen, dan krijg je meestal hetzelfde antwoord terug :)
Als mensen dan echt geïntresseerd zijn zullen ze wel ff stoppen en je aankijken en eventueel verder vragen(dan wel uit intresse)
Het grootste prob bij mensen nu is waarschijnlijk beetje de tijdsdruk; tussen lessen door heb je niet veel tijd en als je dan nog met iedereen die je tegenkomt eventjes een babbeltje doet ben je zeker te laat in volgende les :) en docenten apreciëren dit niet echt :D
Ik weet meestal ook niet goed wat ik tegen iemand moet zeggen als die zegt dat het niet goed gaat...
maar het is idd zo (zoals jij ook zegt)dat als je teveel "niet goed" zegt mensen je op den duur niet meer echt geloven of het hen niet veel meer doet...
Khoop dat je iets aan mijn antwoord/opmerking gehad hebt :)
Lots of love, Brampie
PS: zou je niet eens overwegen om hier zo een filosofisch forum van te maken? ;-) hihi
dada... en tot zondag :)
Hey veer,
die foto's op je msn space zijn echt prachtig!!! Je hebt er idd echt wel de mooiste uitgenomen hé :) zeg nu eens dat je niet mooi op foto's staat ;)
zie je graag, Brampie
PS: Ik zou je aanraden als je terug naar je kot komt(zondag), als eerste binnen te gaan...
Hoi Veerle,
Die teamdag gisteren was erg leuk (tof zoals jullie vaak zeggen:)). Het tennissen ging super goed en het was heel gezellig. Al je meer over de transplant games wil lezen, kijk dan even op http://www.wtgn.nl .
Leuk stukje van je hier. Ik vraag het ook regelmatig aan mensen, maar als ik het vraag ben ik wel geinteresseerd en luister ook naar het antwoord, zowel positief als negatief. Als ik het niet wil weten, vraag ik het ook niet. Maar je hebt wel gelijk, heb ook wel eens het idee dat dat lang niet bij iedereen zo is.
Dan nog een vraagje: Heb jij die uitzending van Vitaya misschien op je computer staan? Ik heb namelijk geen Vitaya op mijn televisie.
Groeten, Bob.
Een reactie posten
<< Home