keuzes maken

Een mens moet nu eenmaal keuzes maken. Zo zit het leven ineen. Van hele kleine tot hele grote beslissingen. Soms is het direct duidelijk, en soms denkt m'n dagen, weken, maanden...
Maar beslissen doe je uiteindelijk wel. Maar is het dan het juiste?

Twee weken geleden besloot ik even het mentale boven het fysieke te kiezen. Gewoon omdat ik naar mijn gevoel niet anders kon... Nu, twee weken later, breek me dat zuur op. Ik sta nog steeds achter m'n beslissing, maar omdat ik kies voor het mentale geheim te houden, is er weinig begrip van anderen.

Ik wist dat ik tegenspraak ging krijgen, en heel veel onbegrip... en dat is vandaag ook gebeurt. Ik voel er me nog steeds slecht bij, daarom ook dat ik nu schrijf. Veroordeel mensen niet als je het hele verhaal niet kent... nee, beter, veroordeel mensen nooit. Want alleen jijzelf weet wat er echt in je omgaat. En aan het einde van de rit moet alleen jijzelf met de beslissingen kunnen omgaan. Want jij moet ermee leven.

Nog even voor de duidelijkheid voor enkele mensen die ik de laatste tijd gesproken heb. Ik weet wel duidelijk hoe ik er nu aan toe ben. Ik weet dat het zo niet voortkan. En ik ben volop bezig om naar die ene, zware beslissing toe te gaan.
Maar geef me even het voordeel van de twijfel, en geloof in mij.

Ik weet dat de mensen voor wie dit bedoeld is het nooit zullen lezen, maar dat geeft ook niet. Ik moest het even kwijt.
Voor velen vast een beetje verwarrend, maar ik denk... voor al diegene die ooit voor moeilijke keuzes hebben gestaan... heel herkenbaar.